How to be a famous asshole. Ikke niete wete. Hoe word ik bekend? Wil ik bekend zijn? Waarom schrijf ik dit soort onzin? WTF gaat dit voor log worden? Neig ik te schrijven over mijn drang om door te breken in wereld web-log, of ga ik het normaal houden?

Nee, normaal is het niet. Het is niet normaal als je het leuk vind om het lulletje in het veld te zijn. Dat is gewoon niet normaal. Maar ach, zelfvernedering heb ik niet eens meer door. Ik ben een lamlul mogen sommigen denken, maar fuck hun (hen, hon, han, whatever; fuck de spelfouten). Ik vind het HIP om scheidsrechter te zijn, om het spel te leiden, om stoer te doen met je gebaren, om als je van jezelf weet dat je iets niet goed hebt gezien, toch je zin door te drijven. Er zit wel iets van dictator in me ja, dat is misschien wat negatief.
Maar gisteren, oe oe oe, wat was dat geweldig. Genoten heb ik. Pure sensatie. Dunks. Rellen. Snelheid. Spanning, geschreeuw. Prestaties op niveau. Mensen die ik ken. Mensen waar ik tegen heb gebasketbald. En ik mag ze fluiten. Hoe leidt ik de bekendste mensen naar de overwinning, en bezorg ik de minder bekenden een kutavond?

Gisteravond 18.15 uur. We floten een wedstrijd uit deze competitie. HBV The Jumpers tegen SV ARGON. Allebei geen boeiende website. Allebei geen tot zeeer weinig informatie. 2e klasse Rayon; niet echt hoog dus, maar 300.000 keer zo leuk als bij Dames 2e klasse Rayon. Ik hoop nog veel van dit soort wedstrijden te fluiten, want sommige dunks waren echt extreem phat!