Twee meisjes op het strand. Ze lezen modebladen. Ze kijken in het rond. Ze dromen van een prins. Twee meisjes op het strand. Als ik niet geheel achterlijk ben is dit het nummer van meisje & meisje uit Expeditie Robinson.
In ieder geval schrijft ze over eigen meningen. Vandaag in de Metro een vraaggesprek met Rombo van weblog Geenstijl.nl op pagina 2.
In die Metro zegt Rombo dat ze veel bedreigingen binnen krijgen. Gek he? Als je alles en iedereen wat leeft belachelijk maakt, krijg je dat vanzelf. Niet dat het erg is; het is juist extreem hip . Dat ze onder namen als Hoxha, De Chileen of Fleischbaum reageren maakt zoals hij zegt geen reet uit; “Een goed verhaal is een goed verhaal, ongeacht wie het heeft geschreven”. Dat is inderdaad waar, behalve als je jezelf niet openstelt voor commentaar, zoals de ‘L-side’ op Grasshoppers.nl.
Dan ben je gewoon een smerige, vieze, lompe loser. En dat is waarom jpschadde onder zijn eigen normale naam acteert op het volledige internet .
Om jpschadde te achterhalen is geen ‘Wie ben ik‘-spelletje nodig. En hij begrijpt dat de mensen van GeenStijl zo afgeknald worden als men weet wie ze zijn. En dat ze gezeik krijgen in de media *waar ze in werken*.
Maar wat ik nog steeds niet begrijp, net als meisjemeisje, is dat er mensen zijn die ze altijd maar aan willen klagen. Flikker nou toch eens op man. Het internet is wat wilder dan het normale leven. Dat is zo met weblogs, copyright, sex met dieren, en nog zoveel andere dingen. Accept it…